
A eso... (autor desconhecido) A eso de caer y volver a levantarte,de fracasar y volver a comenzar,de seguir un camino y tener que torcerlo,de encontrar el dolor y tener que afrontarlo.
A eso no le llames adversidad, llámale sabiduría. A eso de sentir la mano de Dios y saberte impotente,de fijarte una meta y tener que seguir otra,de huir de una prueba y tener que encararla,de planear un vuelo y tener que recortarlo.,de aspirar y no poder,de querer y no saber,de avanzar y no llegar. A eso no le llames castigo, llámale enseñanza. A eso de pasar juntos días radiantes,días felices y días tristes,días de soledad y días de compañía. A eso no le llames rutina, llámale experiencia. A eso de que tus ojos miren y tus oídos oigan,tu cerebro funcione y tus manos trabajen,tu alma irradie, tu sensibilidad sienta, y tu corazón ame.A eso, no le llames poder humano, llámale milagro divino... BOA SORTE AMIGO, que a vida continue sorrindo para voce, que das adversidades da vida voce ganhe muita sabedoria. (este post e para o meu amigo Raphael, que esta começando uma vida nova em N.Y.) beijinhos carinhosos meu amigo cheissimos de energia positiva sua sempre amiga Adriana Marcadores: amigos
> enviado por Adriana as sexta-feira, junho 22, 2007

......................................................................................
|